Byli future zanim to było modne.

Okładka singla „Atomic” (foto: discogs.com)

Było kilka rocznic do wybory, ale kiedy okazało się, że można napisać krótki wpis o zespole Blondie, sytuacja była rozstrzygnięta, dlatego też przypominam, że 1 marca 1980 roku piosenka „Atomic” osiągnęła pierwsze miejsce brytyjskiej listy przebojów, stając się jednocześnie czwartym numerem jeden w tym zestawieniu pochodzącym z repertuaru Debbie Harry i jej kolegów (dla porządku wcześniej były to: „Heart of Glass” i „Sunday Girl” – oba single w 1979 roku, „Call Me” w 1980 roku). Singiel „Atomic”, który na szczycie UK Singles Charts pozostał przez dwa tygodnie, był również czwartym kawałkiem promującym płytę „Eat To The Beat”, która swoją premierę miała we wrześniu 1979 roku. To również jeden z najlepiej sprzedających się singli w dorobku kapeli na angielskim rynku, który ustępuje jedynie wspomnianej już piosence „Heart of Glass”.

Sukces zrodził się tym razem z fuzji kilku gatunków muzycznych, takich jak new wave, rock i disco. Odpowiadają za niego Harry, ówczesny klawiszowiec zespołu Blondie Jimmy Destri oraz producent Mike Chapman, o którym wspomniałem już tydzień temu przy zupełnie innej okazji. Sami twórcy nie kryli się z zamiarami nagrania utworu podobnego do „Heart of Glass”, takiego, który pozwoliłby grupie na nowo zawładnąć radiowymi playlistami i zdobyć serca słuchaczy. Z dzisiejszej perspektywy można śmiało stwierdzić, że zadanie zostało wykonane.

„Atomic” nie jest może utworem najbardziej wyrafinowanym tekstowo, ale jego futurystyczny wydźwięk podparty tytułem oraz teledyskiem (postapokaliptyczna sceneria, future punkowy klimat) zrobiły swoje, zdobywając uznanie wśród odbiorców. (MAK)

*** *** *** *** ***

Bądź na bieżąco z publikacjami na blogu AxunArts. Zapisz się już dzisiaj do newslettera. Polub blog na Facebooku oraz obserwuj autora na Instagramie i Twitterze.