Na łamach portalu Śląska Opinia pojawiła się moja recenzja płyty z klubowymi wersjami utworów Krystyny Prońko.

Krystyna Prońko celebrowała niedawno pół wieku scenicznej działalności. Między innymi z tej okazji do sprzedaży w 2021 roku trafiła płyta „Lubię… specjalne okazje” zawierająca mieszankę utworów premierowych oraz takich, które powstały już jakiś czas temu. Teraz dyskografia artystki powiększyła się o kolejny tytuł – składankę z remiksami i nowymi wersjami jej największych przebojów.

Piosenki Prońko, podobnie jak chociażby Zbigniewa Wodeckiego, grup Breakout i Maanam, w minionej dekadzie zyskały nowe życie. Wszystko za sprawą wykonawców związanych z krajową sceną hip-hopową i klubową, którzy raz po raz sięgali po nie w formie sampli, odświeżali lub przerabiali. Album zespołu Mitch&Mitch nagrany wspólnie z Wodeckim, tytuły z katalogu The Very Polish Cut-Outs, projekt Albo Inaczej lub mixtape „Art Brut” duetu PROBL3M to tylko te ważniejsze punkty z listy, która jest przecież znacznie dłuższa. Mający w tym roku premierę materiał „Edity Remiksy” wydaje się być pokłosiem wspomnianego trendu. Przy tym jakże chwalebnym odkrywaniu starszej muzyki przez młode pokolenie, nie można zapomnieć o jednej bardzo ważnej rzeczy. Niezależni i alternatywni twórcy wykorzystywali dorobek Krystyny Prońko na długo przed tym, zanim w dobrym guście stało się czerpanie z talentów krajowych artystów lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Nazwisko wokalistki na orbicie zainteresowań miłośników osiedlowych rytmów pojawiło się już w 1998 roku dzięki utworowi „Lek”, który promował identycznie zatytułowaną płytę łódzkiej grupy Thinkadelic.

Dalszy ciąg tekstu dostępny na portalu Śląska Opinia.