Gościem cyklu Kwadrans z… jest dzisiaj muzyk, na koncercie którego byłem jedenaście lat temu. Tamta atmosfera trzyma mnie do teraz.

Romek Puchowski vel Puhovsky – wokalista, kompozytor, autor tekstów. Gra na gitarze dobro, slide, akustycznej i basowej. Główne nurty stylistyczne, w jakich się porusza, to delta blues, folk punk i rock eksperymentalny. Zainspirowany archetypicznym bluesem od lat konsekwentnie kreuje nowe brzmienia i muzyczne przestrzenie. Autor niezwykle energetycznych solowych koncertów. Jego dyskografia liczy sześć pozycji. Już 16 marca do sieci trafi nowe nagranie „Here Comes the Freak” sygnowane pseudonimem artysty.

*** *** *** *** ***

1. Zajmuję się muzyką, ponieważ, odkąd pamiętam, zawsze chciałem to robić. Było kilka momentów w moim życiu, w których podejmowałem kluczowe w tym względzie decyzje. Często ryzykowne. Intuicja prowadziła mnie do sztuki.

2. W procesie twórczym najbardziej inspiruje mnie energia płynąca z życia, prześwietlająca najdalsze umysłu zakamary, wyostrzająca postrzeganie.

3. … a najbardziej przeszkadza upał.

4. Płyta, jaka w ostatnim czasie zrobiła na mnie największe wrażenie, to „Treemonisha (Opera In Three Acts, Words And Music By Scott Joplin)”. Usłyszałem Scotta Joplina w zupełnie innej odsłonie niż ta, którą znałem dotychczas. Było to dla mnie również pierwsze wejście w świat opery. Przesłuchałem całe dzieło z librettem w dłoni. Dawno nie przeżywałem muzyki tak głęboko. Wyśmienite wykonanie, rejestracja, no i do tego czar słuchania muzyki z płyty winylowej.

5. Książka, jaka w ostatnim czasie zrobiła na mnie największe wrażenie, to „Face It: A Memoir” Debbie Harry. Z jednej strony jest to biografia wspaniałej, ważnej dla mnie artystki, z drugiej – opowieść snuta przez błyskotliwą obserwatorkę o tym, co działo się na amerykańskiej scenie muzycznej, która, przedzierając się do nas przez żelazną kurtynę, ukształtowała mnie. Punk. Audiobook, którego słuchałem, czytany jest przez autorkę, co buduje atmosferę czegoś na kształt spotkania. Kapitalne.

6. Film, jaki w ostatnim czasie zrobił na mnie największe wrażenie, to „Girl, Interrupted”. Film, który powstał już dwie dekady temu, wprowadził mnie ponownie w stan, w jakim znajdowałem się po przeczytaniu bardzo ważnej dla mnie książki autorstwa Susanny Kaysen, na bazie której ów film powstał. Cudownie było wejść w tę historię ponownie – tym razem przełożoną na język filmu.

7. Młodzi twórcy i ich wizja sztuki to dla mnie początek nowych artystycznych bytów.

8. Gdybym przez jeden dzień mógł być wybraną postacią filmową, mój wybór padłby na Mistrza Yodę. Chciałbym móc choć przez jeden dzień pobuszować w tym umyśle.

9. Utwór muzyczny idealny na początek piątkowego wieczoru to „Magic City” Gorillaz.

10. Utwór muzyczny idealny na początek leniwej niedzieli to „Metamorphosis One” Phillipa Glassa.

11. Najbardziej w moim zawodzie irytuje mnie śliska granica między pracą a życiem prywatnym.

12. Mając jednorazową możliwość zmiany czegokolwiek na świecie, wyeliminował gen cywilizacyjnego samounicestwienia.

13. Za swój największy sukces uznaję to, że robię w życiu to, co kocham.

14. Za swoją największa porażkę uznaję to, że nie potrafię grać na viola da gamba. Uwielbiam to brzmienie, jestem przekonany, że praca z tym instrumentem wprowadziłaby mnie w nowe przestrzenie.

15. „Żadna praca nie hańbi”, ale wolałbym nie pracować jako kat.

Kwadrans z… to cykl krótkich wywiadów w formie kwestionariusza osobowego zawierającego piętnaście pytań. Zapoznanie się z odpowiedziami nie powinno zająć czytelnikowi dłużej niż rzeczony kwadrans. W rolę przepytywanych wcielają się osoby związane mniej lub bardziej bezpośrednio z szeroko pojętą sztuką – muzycy, fotografowie, artyści plastycy, ale też dziennikarze, blogerzy i promotorzy.

*** *** *** *** ***

Bądź na bieżąco z publikacjami na blogu AxunArts. Zapisz się już dzisiaj do newslettera. Polub blog na Facebooku oraz obserwuj autora na Instagramie i Twitterze.