Na dowód (kolejny!) tego, że w cyklu Kwadrans z… naprawdę nie będę przepytywał tylko muzyków, mam piętnaście odpowiedzi Joli Więcław.

Jola Więcław – fotografka, plastyczka i poetka, która robi, co się jej podoba i chodzi byle gdzie, byle sama. Tworzy sztukę wysoką, średnią i niską. Jak sama twierdzi, uśmiecha się tylko wtedy, kiedy jest jej do śmiechu.

*** *** *** *** ***

1. Jestem fotografką, ponieważ jestem przekorna i poszłam w coś, co nie jest moją profesją.

2. W procesie twórczym najbardziej inspiruje mnie to, co przychodzi mi naturalnie, niedoskonałość.

3. … a najbardziej przeszkadza autokrytyka.

4. Płyta, jaka w ostatnim czasie zrobiła na mnie największe wrażenie to „Esja” Hanii Rani, bo jest czuła w wielu wymiarach.

5. Książka, jaka w ostatnim czasie zrobiła na mnie największe wrażenie to „Ucho igielne” Wiesława Myśliwskiego. Opowiedziana historia potwierdziła przeczucie, że na moje JA składa się wiele osób. Zawsze to czułam, ale z każdą przewracaną kartką dobitniej docierało do mnie, że intuicja mnie nie zawodzi. Dopełnieniem było spotkanie z autorem, pierwsze i mam nadzieję, że nieostatnie. Przekonał mnie, że warto opowiadać o sobie, o tym z czego się składamy, co czujemy. Próbuję robić to na różne sposoby raz lepiej, raz gorzej.

6. Film, jaki w ostatnim czasie zrobił na mnie największe wrażenie to „Nietykalni” w reżyserii Oliviera Nakache’a i Érica Toledano.

7. Młodzi twórcy i ich wizja sztuki to dla mnie widoczny brak dystansu do siebie spowodowany prawdopodobnie tą młodością.

8. Pierwszą płytą, jaką kupiłam za własne pieniądze, było „Fire” zespołu Hey. Wszystko, co wtedy robiłam, było podszyte buntem, a emocje skrywał oversize’owy sweter. Nosowska wyśpiewała to, co wtedy dotykało mnie najbardziej.

9. Artysta, którego podziwiam najbardziej to… nie jestem w stanie wybrać jednej osoby.

10. Utwór muzyczny idealny na początek piątkowego wieczoru to „Nie czekaj” Barbary Wrońskiej.

11. Utwór muzyczny idealny na początek leniwej niedzieli to „Zacznij od Bacha” Zbigniewa Wodeckiego.

12. Najbardziej w zawodzie fotografa irytuje mnie pytanie o sprzęt.

13. Jeśli mogłabym wybrać epokę do życia, mój wybór padłby na romantyzm, bo bunt mam we krwi. Głośno mówię o tym, czego nie akceptuję i jestem nieustraszona w walce o swoją niepodległość. W sztuce nie uznaję żadnych reguł i zasad, stawiam na spontaniczność i improwizację. Cenię indywidualizm. Jeśli kocham, to całym sercem (a później „pluję sobie w brodę” za to, że zapomniałam o rozumie).

14. „Żadna praca nie hańbi”, ale wolałabym nie pracować jako prostytutka.

15. Gdybym nie była tym, kim jestem, zapewne zostałabym prostytutką.

Kwadrans z… to cykl krótkich wywiadów w formie kwestionariusza osobowego zawierającego piętnaście pytań. Zapoznanie się z odpowiedziami nie powinno zająć czytelnikowi dłużej niż rzeczony kwadrans. W rolę przepytywanych wcielają się osoby związane mniej lub bardziej bezpośrednio z szeroko pojętą sztuką – muzycy, fotografowie, artyści plastycy, ale też dziennikarze, blogerzy i promotorzy.

*** *** *** *** ***

Bądź na bieżąco z publikacjami na blogu AxunArts. Zapisz się już dzisiaj do newslettera. Polub blog na Facebooku oraz obserwuj autora na Instagramie i Twitterze.