Przekaz z okładki na czas zarazy.

Okładka płyty „Danger Money”

Chciałem napisać coś mądrego, żeby dbać o higienę, ale stwierdziłem, że czytelnicy tego blogu należą do ludzi ogarniętych, którzy robią to od dawna (bo myjecie się, prawda?). Poza tym, jakim utworem miałbym niby taki wpis zilustrować? „Mydełkiem Fa”? I kiedy tak rozmyślałem, olśniło mnie i przypomniałem sobie o pewnej płycie (być może odnoszę mylne wrażenie, ale trochę pomijanej przez współczesnych słuchaczy), której okładkę zdobił fotografia mytych dłoni. Sami przyznacie: w dobie epidemii idealny motyw wizualny.

Płyta, o której wspominam, to „Danger Money” zespołu U.K. Kapela pochodziła z – a jakże – Wielkiej Brytanii i pod koniec lat siedemdziesiątych (grupa funkcjonowała pomiędzy 1977 a 1980 rokiem) tworzyli ją muzycy doskonale znani z występów w innych popularnych projektach muzycznych: John Wetton, Bill Bruford (obaj związani wcześniej z King Crimson), Eddie Jobson (klawiszowiec grający m.in. z Frankiem Zappą) i Allan Holdsworth (dźwięk jego gitary pojawił się już na płytach jazzowego zespołu Soft Machine i psychodelicznej kapeli Gong). Każdy z wymienionych artystów szukał jednak nowych środków wyrazu, dlatego też los skrzyżował ich drogi, prowadząc do studia nagraniowego.

U.K. nagrali tylko dwie studyjne płyty. Pierwsza (imienna) trafiła do sprzedaży w 1978 roku. Nagrania oscylujące w szeroko pojętym brzmieniu rocka progresywnego z odwołaniami do eksperymentu muzycznego polegającego na łączeniu gitarowego grania z jazzową rytmiką i partiami skrzypiec dały grupie przepustkę do dwóch najważniejszych list sprzedaży: brytyjskiej (43. pozycja) i amerykańskiej (65. miejsce). Drugi krążek zarejestrowany został na przełomie 1978 i 1979 roku w nieco zmienionym składzie (z grupą pożegnali się Bruford i Holdsworth, ich miejsce zajął perkusista Terry Bozzio). U.K. jako trio zdecydowali się na ruch w komercyjną stronę, nie tracą przy tym kontaktu z artystyczną wizją znaną z poprzedniego materiału. Album „Danger Money” nie był już jednak tak popularny, co finalnie doprowadziło do zakończenia działalności projektu.

Na płycie „Danger Money” umieszczonych zostało sześć nagrań – w tym singiel „Nothing To Lose”, który w trzyletniej karierze grupy był jedynym utworem notowanym na oficjalnej liście UK Singles Charts. Piosence udało się tam zagościć na dwa tygodnie (pomiędzy 30 czerwca a 7 lipca 1979 roku), plasując się na miejscach 67. i 68. Była to zdecydowanie najbardziej przebojowa kompozycja w dorobku U.K., będąca jednocześnie przykładem na łabędzi śpiew reprezentowanego przez nich gatunku muzycznego, który ustępował innym stylom, takim jak chociażby punk rock czy new wave. (MAK)

*** *** *** *** ***

Bądź na bieżąco z publikacjami na blogu AxunArts. Zapisz się już dzisiaj do newslettera. Polub blog na Facebooku oraz obserwuj autora na Instagramie i Twitterze.