AXUNARTS 2005-2021 // Mateusz Kołodziej

W cyklu Gold Song wracam dzisiaj do końca lat 70. i ery disco. Wszystko za sprawą piosenki zespołu Chic.

Bernard Edwards i Nile Rodgers byli geniuszami, a ich współpraca dla muzyki R&B/disco okazała się tym, czym duet Lennon-McCartney dla rock’n’rolla. Oczywiście nie wszystko zawsze wychodziło, nie każda kompozycja zamieniała się od razu w hit, ale końcówka lat 70. i początek lat 80., i ich działalność w ramach formacji Chic, jest dowodem na wspomniany wyżej geniusz. Jak na wybitnych muzyków przystało, panowie mieli często odmienne zdanie na wybrane tematy, co przełożyło się na kilkukrotne zawieszanie działalności formacji (w 1983, 1992 i 1996 roku). Aktualnie zespół występuje pod nazwą Chic feat. Nile Rodgers, a na jego koncie znajdziemy osiem płyt studyjnych i wydawnictwa live.

Chic (foto: lastfm.pl)

Swoją twórczością Chic inspirowali m.in. Sister Sledge, Queen, Madonnę, Daft Punk, Dianę Ross, Grace Jones czy Debbie Harry.

W wakacje 1979 roku do sprzedaży trafił trzeci studyjny album zespołu zatytułowany „Risqué”. Płyta nie stała się wielkim hitem, ale o jej ponadczasowości świadczy fakt, że sporo muzyki spośród siedmiu utworów zawartych na krążku zostało użyte jako sample w znanych numerach nagranych w latach 70., 80., 90. oraz w wieku XXI. Najmocniej wykorzystywanym kawałkiem okazała się kompozycja otwierająca materiał – „Good Times”. Elementy jej brzmienia były inspiracją lub podstawą dla m.in. „Rapper’s Delight” formacji Sugarhill Gang („Sugarhill Gang”, 1979), „Rapture” new-wave’owego zespołu Blondie („Autoamerican”, 1980) czy „Made It Back” nagranego przez duet Beverley Knight i Redman (z płyty Knight „Prodigal Sista”, 1998). Faktury z „Will You Cry” wykorzystano natomiast w „Just a Moment” z repertuaru Nasa („Street’s Disciple”, 2004). Ten drugi numer jest dzisiejszym tematem przewodnim cyklu Gold Song.

Co ciekawe, album „Risqué” osiągnąłby bezpośrednio po premierze większy sukces komercyjny, gdyby nie ówczesny hit – „We Are Family” filadelfijskiej formacji Sister Sledge mający premierę kilka miesięcy wcześniej. O ironio, za produkcję albumu odpowiadają liderzy grupy Chic, Nile Rodgers i Bernard Edwards. (MAK)