Hemp Gru uderzają w codzienność. W pierwszym numerze wytykają błędy kapitalizmu czy problemy współczesnego świata – o nowej płycie Hemp Gru, zatytułowanej „Jedność”, pisze Grzegorz Noszczyk.

Jakże miłe zaskoczenie mnie spotkało, kiedy znudzony powtórkami do egzaminu maturalnego włączyłem komputer, potem Operę, potem Youtube. Subskrypcja DIIL.TV i… cała płyta do odsłuchu.

„Jedność” jest pierwszym albumem z trylogii mającej ukazać się w 2011 roku. Sześć numerów plus kilka remiksów? Cytując klasyczny wers polskiej muzyki rozrywkowej: „wszystko czego dziś chcę”!

Hemp Gru „Jedność”

Co możemy usłyszeć? Mocne, proste – ale nie nudne – podkłady. Nie ma większych eksperymentów, chyba że za takowy uznamy udział „żywych instrumentów” w niektórych miejscach. Mówiąc o warstwie tekstowej trzeba wspomnieć o progresie jaki z płyty na płytę zaliczają Wilku i Bilon. Tutaj w zasadzie niezauważalny jest brak jakichś technicznych smaczków w tekstach, a mimo to – prostota nie razi. Prostota – nie prostactwo. Dlatego nie jestem sobie w stanie wyobrazić ulicznego rapu w wykonaniu HG, gdzie padają kilkuwersowe metafory przeplatające się z podwójnymi i potrójnymi rymami.

Hemp Gru uderzają w codzienność. W pierwszym numerze wytykają błędy kapitalizmu czy problemy współczesnego świata. Zwyczajowo, jak to bywa na ich płytach, uderzają w tematykę palenia marihuany, jednak równolegle w utworze „Narkołyki” krytykują przyjmowania rzeczywistych narkotyków – od dopalaczy po heroinę. Mówią o jedności, pokrzepiają „dzieciaków” – jednym słowem – wskazują, co dobre, robiąc hip-hop. Kto, jak nie oni, mógłby to robić?

Jestem w pełni zadowolony i czekam na kolejne części – „Lojalność” i „Braterstwo” – mimo że do pewnego momentu marginalizowałem ich zasługi dla polskiego rapu. Otworzyłem głowę. Wy też „Obudźcie się”! (Grzegorz Noszczyk)